Kinderboek van de Maand - Maart 2025

Dit nieuwe avontuur van prinses Arabella is opnieuw een feestje.

Prinses Arabella is met veertien delen zo langzamerhand wel één van de meest vertrouwde prentenboekseries van Nederland te noemen. Op meerdere manieren is zij één van de kleurrijkste personages binnen het huidige aanbod. Niet alleen omdat zij en haar vriendjes een mengeling van allerlei etniciteiten zijn, maar ook omdat Mylo Freeman bekend staat om haar creatief kleurgebruik..

In dit avontuur gaat Arabella voor het eerst naar het theater. Omi heeft kaartjes gehaald voor de voorstelling. De tweeling wil ook graag mee, maar dit is even een speciaal moment voor Arabella. Samen met haar oma gaat ze naar de schouwburg en ze kijkt haar ogen uit. Het is een prachtig gebouw met een grote zaal vol stoelen, maar het allermooist is de voorstelling op het toneel. Er gebeurt zoveel.

Als ze naderhand thuiskomt, vertelt ze mama, papa en de tweeling over alles wat ze gezien en beleefd heeft. De tweeling is sip, want die hadden ook graag meegewild. Maar prinses Arabella heeft een uitstekend idee om de tweeling op te vrolijken.

Dit verhaal is een erg leuke voorbereiding om samen met jonge kinderen zelf theater te maken of naar het theater te gaan. Daarmee is het dus niet alleen een verhaal om voor te lezen, maar ook om te beleven. Wat ik vooral ook een mooi detail vind, is het feit dat alle kinderen (en volwassenen) een kroon dragen. Daarmee lijkt Mylo Freeman duidelijk te maken, dat iedereen bijzonder is en dat er geen verschil tussen mensen bestaat. De illustraties zijn bijzonder speels en vrolijk en de verhalen zijn geschikt voor alle kinderen.

Dit nieuwe avontuur van prinses Arabella is opnieuw een feestje.

Ricky Ricotta’s Super Robot is een kleurrijk boek vol spetterende illustraties.

Van de schrijver van Dog Man, al jaren één van de populairste kinderboekenseries wereldwijd, komt nu het eerste deel van een nieuwe serie. Ricky Ricotta’s Super Robot is een makkelijk leesbaar en zeer vermakelijk boek voor jonge lezers. Een lekkere titel voor kinderen om in hun vrije tijd op te pakken, als ze even niet hoeven te lezen voor hun vaardigheid.

Het eerste deel bestaat uit twee avonturen van de jonge muis Ricky Ricotta en zijn vriend de Super Robot. In het eerste verhaal kunnen we lezen hoe Super Robot ontstaat en hoe de twee elkaar ontmoet hebben. Ook moeten ze, net als in het tweede verhaal, de wereld redden van superschurken.

De verhalen zijn opgebouwd uit een reeks korte hoofdstukken. Op elke pagina staan slechts een paar zinnen, waardoor de snelheid gewaarborgd blijft. Daarnaast bestaat elk verhaal ook uit een aantal strippagina’s en als extra grappige toevoeging is er de Omsla-no-scoop. Het principe hiervan is, dat je een bladzijde heel snel heen en weer omslaat, waardoor je een soort van tekenfilm-effect krijgt.

Ricky Ricotta’s Super Robot is een kleurrijk boek vol spetterende illustraties, dat zonder twijfel een hele hoop kinderen weer enorm veel plezier in het lezen zal geven.

Juniper is één van de meest interessante figuren uit de hedendaagse jeugdliteratuur.

Hoewel dit het derde deel van de Juniper-trilogie is, en het zesde van een groter geheel, is dit boek mijn kennismaking met de eenhoorn. Eerlijkheidshalve waren het de omslagen die mij op het verkeerde been zette. De uitstraling is wat kinderlijk, maar het verhaal is juist verre van dat. Op speelse wijze worden filosofische gedachten omgewerkt tot een vrolijk, maar soms ook melodramatisch verhaal waarin een volwassen gelaagdheid zit. Die dubbelheid maakt het ook voor oudere lezers verrassend en boeiend. En achteraf bezien zijn de omslagen zeer passend.

In dit boek wordt veelvuldig teruggekeken op het verleden. De eenhoorn Juniper is op een punt in zijn leven gekomen, dat hij zich wat buiten de wereld voelt staan. Hij mist het gezelschap van een partner, komt niet goed mee in de veranderende opvattingen en wordt zelfs geconfronteerd met de eindigheid van alles.

Als eenhoorn voelde hij zich altijd onsterfelijk, maar gaandeweg komt het besef dat ook voor een magisch wezen alles tijdelijk is. En de dood blijkt een wat chagrijnige wesp te zijn, die dodelijk verveeld raakt als Juniper alsmaar over zijn leven praat. Eigenlijk is de tijd van Juniper om, maar de dood wil een deal maken. Er is een leeuw die jarenlang uit handen van de dood is gebleven. Als Juniper helpt om de leeuw te vangen, mag hij blijven leven. Juniper gaat in eerste instantie akkoord, maar wanneer hij beseft dat hij moet beslissen over het leven van een ander, dan heeft hij daar erg veel moeite mee. Zelfs als blijkt, dat de leeuw verantwoordelijk is voor een groot drama uit zijn verleden.

De laatste jaren verschijnen er een hoop jeugdboeken waarin de dood een rol speelt. Maar boeken waarin dit op een filosofische wijze wordt benaderd, zijn er juist weinig. Thema’s als tijd, eindigheid, vriendschap, wraak en relaties worden samengebracht in een verhaal dat doet denken aan een sprookje en een fabel, maar tegelijk ook heel realistisch en rauw is. Juist de combinatie van naïviteit en nuchterheid maakt het fascinerend. Ik zou daarom volwassen lezers aanraden om dit ook zeker te lezen.

Juniper is één van de meest interessante figuren uit de hedendaagse jeugdliteratuur.

Zoethout maakt me zeer nieuwsgierig naar het andere werk van deze schrijfster.

Zoethout is een boek dat vooral bedoeld is voor de groep YA-lezers. Marita de Sterck is een Vlaamse schrijfster en haar taalgebruik zal ongetwijfeld een uitdaging zijn voor de Nederlandse lezers. Maar mijn advies is, om hier doorheen te prikken.

Dit boek is om drie redenen een echte aanrader. Marita de Sterck heeft een prachtig taalgebruik en schrijft op hoog niveau. Daarmee sluit het boek niet alleen aan op jongeren, maar is het ook geschikt voor volwassen lezers. En daar ligt de volgende reden. Het aantal boeken dat geschikt is als overgang van YA naar volwassen literatuur is beperkt. Zoethout voorziet daarom in een behoefte. De derde en misschien wel belangrijkste reden om dit te lezen is het verhaal zelf. Het is boeiend, zowel qua spanningsboog als manier van vertellen.

Het verhaal wordt vanuit drie kanten bekeken. In eerste instantie via de hoofdpersoon Amber, die aan het begin van het boek verhuist naar een woning in een arme arbeidersbuurt. Zij vindt per toeval kindertekeningen en ontdekt dat er een geheim verhaal schuilt in haar huis. Haar wat excentrieke buurvrouw speelt hier ook een belangrijke rol in en zij is daarmee de tweede invalshoek. Maar het meest bijzondere is de derde verteller. Die is de stem van de roddelaarsters uit de buurt, een aantal vrouwen die alles in de gaten houden en zich bemoeien met alles en iedereen.

Langzaam ontdekken we de tragedie die plaats heeft gevonden en zo’n grote invloed heeft gehad op de straat, dat het daarna door iedereen werd doodgezwegen. Een verhaal over schuld en schaamte, waarin de verschillende personages op een eigen wijze een rol hebben gespeeld. Dit dramatisch, maar vooral zeer boeiend verhaal heeft een zekere vergelijking met het bekende boek Haar naam was Sarah.

Zoethout maakt me zeer nieuwsgierig naar het andere werk van deze schrijfster.