Eeuwenlang is de schildering bedekt geweest met witte kalklagen. In de 19e eeuw heeft Victor de Stuers, als jongeman van 22 jaar, de schildering tevoorschijn gehaald door met grote voorzichtigheid de kalklagen te verwijderen. Zijn ‘ontdekking’ heeft hij gedocumenteerd en middels tekening en schildering vastgelegd zo dat wij nu nog de beschikking hebben over wat hij toen zag.
De Stichting Restauratie Atelier Limburg (SRAL) boog zich over de restauratie van deze zeer bijzondere secco. Na een minutieuze schoonmaak, het consolideren van loszittende delen en het aanbrengen van een verzadigende laag kunnen verfijnde details van de voorstelling weer worden bewonderd.
We moeten echter accepteren dat de schildering slechts fragmentarisch aanwezig is en niet meer geheel in oude glorie hersteld kon worden.
Sinds de voltooiing van de restauratie van deze secco is de Dominicanenkerk samen met de zeventiende-eeuwse plafondschilderingen, een kunstschat van de eerste orde rijker. Het maakt de nieuwe trekpleister van Maastricht compleet en plaatst hem in een schitterend historisch kader.
De restauratie van de schildering werd mede mogelijk gemaakt door de Gemeente Maastricht, de Provincie Limburg, Satijn Plus Architecten en Stichting Restauratie Atelier Limburg (SRAL).